بررسی تجربی اثرات پاتولوژیک استامینوفن روی کبد موش صحرائی ( rat)

این تحقیق برای ارزیابی اثرات ماکروسکوپیک و هیستوپاتولوژیک استامینوفن و تعیین میزان مسومیت کبدی آن در دوزهای مختلف درمانی و بالاتر انجام گرفت . بدین منظور تعداد 70 قطعه موش صحرائی ( rat) به 7 گروه مساوی شاهد و گروههای آزمایش شامل تجویز خوراکی استامینوفن به میزان 062/0 ، 125/0 ، 25/0 ، 1،5/2 و 5 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن تمام گروهها جهت سنجش مقادیر سرمی آنزیمهای اسپارتات امینوترانسفراز ( ast) و آلانین آمینو ترانسفراز ( alt) خونگیری به عمل آمد و پس از کالبد گشایی ضایعات ماکروسکوپیک و همچنین ضایعات میکروسکوپیک کبد با استفاده از رنگ آمیزی متداول هماتوکسیلین ائوزین و رنگ آمیزی های اختصاصی سودان 3 و 4 و پریودیک اسید شیف ( pas) مورد مطالعه قرار گرفت . در مقایسه با گروه شاهد ، در گروههای 062/0 ، 0125/0 فقط ضایعات میکروسکوپی پر خونی و تورم سلولی دیده شد و افزایش معنی داری در مقادیر آنزیمهای ast و alt یافت نگردید . ولی در سایر گروههای آزمایش با افزایش دوز میزان ضایعات کبدی افزایش یافته و عمدتاً ضایعات ماکروسکوپی پرخونی و بزرگ شدن کبد همراه با تورم لبه ها و رنگ به رنگ شدن آن و ضایعات هیستوپاتولوژیم پرخونی غیر فعال و تورم سلولی ، دژنرسانس گرانولر و واکوئلر سلولهای کبدی ، نکروز انعقادی خفیف تا شدید سلولهای مرکز لبولی ، نفوذ و تجمع ماکروفاژها و لنفوسیتها در نواحی نکروزه ، فعالیت نوسازی و بازسازی بافت کبدی مشاهده و برای اولین بار وجود گنجیدگیهای داخل هسته ای ائوزینوفیلیک در سلولهای کبدی نواحی پیرامون نکروز دال بر مسمومیت کبدی استامینوفن تشخیص داده شد . مقادیر آنزیمهای سرمی ast، alt گروههای فوق در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی داری را نشان داد ( 05/0 < p) .